Entertain Review – Jurassic
World: Fallen Kingdom
แฟรนไชส์นับแต่วัยละอ่อนปี
1993 ยังจำคำโปรยของ สตีเว่น สปีลเบิร์ก ได้คือ “ภาพยนตร์ที่ใช้เวลาสร้าง 70
ล้านปี”
เดินหน้าสานต่อความสำเร็จจากภาคแรกนับหนึ่งกันใหม่กับการที่ถูกไดโนเสาร์ไล่ล่าในปี
2015
คริส แพรทท์, ไบรซ์ ดัลลัส โฮเวิร์ด และ “บลู” กลับมารับบทเดิม
แถมกับบทที่รู้กันอยู่ว่าทุกคนที่เป็นมนุษย์ต้องถูกไดโนเสาร์ไล่กัด
ปรับบทให้น่าสนใจเพิ่มขึ้นโดยการเป็นทีมกอบกู้วิกฤติไดโนเสาร์สูญพันธุ์อีกครั้ง
ไม่ว่าจะกี่ภาคยังคงตอกย้ำว่ามนุษย์ไม่ควรเล่นบทพระเจ้า
ยังมีประเด็นย่อยให้ได้ตามต่อเกี่ยวกับการโคลนนิ่งหลานสาว “เมซี่”
ตัวละครที่จะเป็นกุญแจสำคัญในการคัดลอกพันธุกรรม “อินโดแร็พเตอร์” หรือรุ่นอื่นๆต่อไปในอนาคต
บทภาพยนตร์ก็พยายามเขียนให้เหตุการณ์พาไป
(ให้ได้) อย่างใน Jurassic Park ต่อด้วย Lost World ก็พยายามนำไดโนเสาร์เข้ามาในตัวเมืองโดยบริษัทอินเจนส์ที่อยากเอามาแสดง
Fallen Kingdom โดยบริษัทล็อคอยากเอามาขาย พร้อมกับบทที่จะติดอาวุธให้ไดโนเสาร์สำหรับการทหาร
ซึ่งเป็นบทที่คุยมาหลังจาก Jurassic Park III ออกฉายมาเดินต่อใน
Jurassic World ต้องมาดูกันว่าภาคต่อไปจะติดอาวุธได้หรือยัง?
(คงจะกลายเป็น Armored Dinosaur?)
อีกตัวละครที่ทำให้แฟรนไชส์เดินต่อไปได้คือ
“เฮนรี่ วู” ของ บีดี หว่อง ที่มีมาตั้งแต่ Jurassic
Park คือถ้าไม่ตาย แกคงคิดพันธุกรรมใหม่ๆออกมาได้เรื่อยๆอย่างแน่นอน
แอบเสียดายว่า “ดร.เอียน มัลคอล์ม” ของ เจฟฟ์ โกลด์บลูม
จะออกมาลุยกับไดโนเสาร์อีกรอบ สรุป “แกรนด์มาสเตอร์”
แกแค่มาเจิมให้หนังดูขลังๆขึ้นหน่อยเท่านั้นเองครับ ภาคหน้าคงจะมี “อลัน แกรนท์”
ของ แซม นีลล์ (เดาเอา)
หนังสนุกอย่างที่ควรจะเป็น
ฉากสะดุ้ง ฉากระเบิด ฉากไล่ล่า แต่ก็ไม่ได้มีอะไรใหม่ เมืองไทยฉายก่อนสหรัฐ 2
สัปดาห์ (เพิ่งสังเกตุ) รายได้โดยรวมคงสู้ภาคแรกไม่ได้แต่น่าจะเพียงพอเป็นแรงส่งให้ทำจนจบไตรภาคอย่างที่สตูดิโอวางแผนไว้
ทุกครั้งที่เข้าโรงหนังก็จะรู้สึกว่าหนังยิ่งใหญ่ด้วยธีมเพลง
Jurassic Park ฉบับดั้งเดิมของ จอห์น
วิลเลี่ยมส์
#EntertainView #JurassicWorld
#FallenKingdom #ChrisPratt #BryceDallasHoward
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น